Ik was reuze benieuwd wie er deze keer zouden verschijnen, vooral met dit onderwerp: algoritmische onderbreking.
Hoeveel volledig onzinnige algoritmen beperken tegenwoordig wat wij mogen kiezen?
Evenveel mannen als vrouwen, een sterke energie en ook een bepaalde vastberadenheid om het anders te willen hebben. Iedereen heeft er genoeg van, velen van ons weten wat er aan de hand is en er zijn er ook die langzamerhand wakker worden …
“Ik wilde er lange tijd niet naar kijken, zodat ik niet in een depressie zou raken.”
“Het duurt al zo lang en we zien het einde niet, we kijken altijd uit naar een datum en dat is er weer niet.
“Ze hebben het over een nieuw normaal, dit is toch niet normaal? Wanneer kunnen we met een biertje op een terrasje gaan zitten. Naar een concert gaan? Gaan voetballen?”
En langzaamaan begint het steeds meer door te dringen ook bij degenen die het eerst niet konden zien en weten.
Dat die redding niet van boven komt. Dat het allemaal één grote leugen is. Er komt steeds meer en meer bewijs. Steeds meer intelligente mensen, wetenschappers en experts sluiten zich aan bij deze conversatie, die we niet mogen voeren, maar die desalniettemin spontaan ontstaat en niet te stoppen is.
Als we het eenmaal weten, kunnen we het niet meer niet weten.
En het is altijd beter om te weten dan niet.
Lichamen genieten van het proces en de deelnemers, vanaf het begin enthousiast dat ze samen zijn met anderen, dat het mogelijk is om elkaar te ontmoeten, te praten, te knuffelen, aan te raken en, belangrijker nog, niet bang te zijn voor oordeel, komen los en delen wat ze zelf om hen heen waarnemen: de absurditeit van dit alles.
Ruimte hierin creëren. Voor lichamen en wezens, om te delen en te ontvangen, om te ontspannen in wat we weten en te erkennen wat we zo goed weten, ook al zijn er nog velen om ons heen die weigeren te weten, niet willen weten, slapen.
Nog wel.
Wat als we ze niet hoeven te pushen of te overtuigen, wat als we de ruimte kunnen behouden van mogelijkheden voor degenen die het net zo goed weten als wij.
Wat als dat ook de mogelijkheid geeft aan degenen die nog steeds op zoek zijn naar verlossing daar waar het niet gaat komen om ook wakker te worden?
Hoeveel van ons krijgen nu (eindelijk) genoeg?
Hoeveel van ons zijn momenteel aan het ontwaken?
Een gevoel van vreugde en dankbaarheid voor deze vluchtige ontmoeting en steun in energie, woorden en actie.
Welke gloednieuwe ruimte openen we hier samen en kunnen we openhouden?